(Δημοσιογράφος)

Ήρθα στην Γη ένα φθινοπωρινό απόγευμα του Οκτωβρίου. Δύσκολη η άφιξη μου στον κόσμο των ανθρώπων.  Έτσι, τουλάχιστον εκμυστηρεύτηκε η μητέρα μου, η κυρία Όλγα, αναστενάζοντας βαριά στις φίλες της.

Ενηλικιώθηκα στο ήσυχο αττικό προάστιο του Χολαργού και στην παραθαλάσσια Βάρκιζα σε όμορφες εποχές πλήρους ελευθερίας και ασταμάτητου παιχνιδιού. Διακτινίστικα στη γέφυρα του αστρόπλοιου Εντερπράιζ, κι από εκεί άρχισε το μακρύ ταξίδι μου στα «αστέρια» της μεγάλης οθόνης. Πυξίδα της καθημερινότητας μου έγινε αυτό που είχε πει η Μέριλ Σρτιπ: «Η ζωή μας να είναι σινεμά και όχι να το μιμείται». Βλέπω ταινίες και γράφω γι αυτές, επίσης γράφω, διηγήματα και μυθιστορήματα.