Γιώργος Noir Παπαϊωσήφ
gpapaiossif@intownpost.com
(Amanda)
- Είδος: Δράμα
- Παραγωγή: Γαλλία (2018)
- Σκηνοθεσία : Μίκαελ Χερς
- Με τους: Βενσάν Λακόστ, Ισόρ Μουλτριέρ, Στέισι Μάρτιν
- Διάρκεια: 106’
- Διανομή: Danaos Films
Ένας νέος άνδρας χωρίς σταθερή δουλειά και σχέση, απολαμβάνει την ελαφρότητα της νεότητάς του στο Παρίσι. Σύντομα όμως, η ανεμελιά της ζωής του διακόπτεται βάναυσα από τον ξαφνικό χαμό της αδελφής του. Εκτός από το σοκ και τον πόνο, αναγκάζεται να διαχειριστεί και την κηδεμονία της μικρής ανιψιάς του.
Ο δεσμός ανάμεσα σ’ ένα παιδί που μεγαλώνει απότομα και σ’ έναν ενήλικα που δεν έχει ξεπεράσει την παιδική ηλικία είναι μία μόνο από τις αντιθέσεις που κινούν αυτή τη ταινία. Με φόντο το Παρίσι των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων ο σκηνοθέτης επιχειρεί να αποδώσει την ευθραυστότητα και τη βιαιότητα των καιρών μας.
Εστιάζοντας στα συναισθήματα των χαρακτήρων του, ο Μίκαελ Χερς αποδίδει την τραγωδία τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.
Ο Μίκαελ Χερς σπούδασε οικονομικά πριν φοιτήσει στο Τμήμα Παραγωγής της FEMIS. Σκηνοθετεί αρκετές ταινίες μικρού και μεσαίου μήκους, μεταξύ των οποίων και το «Charell», που συμμετείχε το 2006 στην Εβδομάδα Κριτικής των Καννών.
Το 2010, σκηνοθετεί το «Memory Lane», την πρώτη ταινία μεγάλου μήκους. Στις ταινίες του, η κάμερα επιχειρεί να ζωγραφίσει ένα πίνακα της σύγχρονης βίας μέσα από μια προσωπική τραγωδία, ένα οικογενειακό δράμα.
Αναφέρει ο σκηνοθέτης για την ταινία του: «Είναι η επείγουσα συγκυρία του σήμερα που με οδήγησε στο να δημιουργήσω αυτή την ταινία. Αισθάνθηκα την ανάγκη να αποτυπώσω κάτι εξαιρετικά εύθραυστο, σχεδόν ηλεκτρικό, που συμβαίνει αυτή τη χρονική στιγμή και συγκεκριμένα, στην πόλη μου, το Παρίσι. Χωρίς να θέλω να σκιαγραφήσω το πορτραίτο μιας κατακλυσμιαίας Γαλλίας, χρησιμοποίησα ως αφετηρία ένα μάλλον σκοτεινό σημείο… κι αποφάσισα να το πιάσω από εκεί, όχι μέσω του καταστροφισμού και της άρνησης της πραγματικότητας, αλλά μέσω των ανθρώπινων σχέσεων και τα συναισθημάτων. Ο μόνος δυνατός συνδυασμός δηλαδή, για έναν περισσότερο ανεκτό κόσμο, κατά την γνώμη μου.»
